“অভিমন্যু”– আচিন্ত শংকৰৰ চিনেমা। তৃতীয় (Feature) চিনেমা। চিত্ৰগৃহলৈ আহিব অহা ৮ নৱেম্বৰ (২০২৪) তাৰিখে। চিনেমা খনৰ প্ৰযোজনা শ্ববনমচ এন্টাৰটেইণ্টমেণ্টৰ বেনাৰত মতলেবুদ্দিন আহমেদৰ। কাৰ্যবাহী প্ৰযোজকঃ দেবজিৎ মজুমদাৰ। চিত্ৰনাট্য আৰু সংলাপঃ হিমাংশু নাথৰ। হিমাংশুই চিত্ৰনাট্য ৰচনা কৰিছে চিনেমা খনৰ পৰিচালক অচিন্ত শংকৰৰ কাহিনীৰে।

–কাহিনী এনেধৰণৰ (পৰিচালকৰ ভাষাত) “প্রভাত আৰু জ্যোৎস্নাৰ এখন সৰু মবমৰ সংসাৰ। শিক্ষয়িত্রী জ্যোৎস্না– আৰু ‘তুষ্টি’ নামেৰে এখন ‘খোৱাৰ হোটেল’ চলোৱা প্রভাতে বন্ধু ৰঞ্জিত, শ্ৰেয়া আৰু দেৱৰ সৈতে মিলি সমাজৰ আর্তসকলৰ হকে যিমানলৈ পাৰে কাম কৰি যায়। কিন্তু, সমগ্র বিশ্বতে আতংকৰ সৃষ্টি কৰা ক’ভিড মহামাৰীয়ে প্রভাত-জ্যোৎস্নার সুখৰ সংসাৰখনকো চুই যায়।

সমস্যা বাঢ়ে। সমস্যা আৰু বাঢ়ে তেতিয়া, যেতিয়া চৌদিশে চলি থকা ‘লকডাউন’ৰ সময়চোৱাৰ মাজতে ঘটা এক অপৰাধমূলক দুর্ঘটনাই সিহঁতৰ জীৱনলৈ ধুমুহা নমাই আনে। তচনচ হৈ পৰা জীৱনটো সামৰিবলৈ বিধস্ত প্রভাতে যুদ্ধত অৱতীৰ্ণ হয়। জ্যোৎস্নাৰ হৈ ন্যায় বিচাৰি, প্রভাত, ৰঞ্জিত, দেৱ, শ্রেয়া, ৰহমান কাকা, জিলমিল, নিৰূপম হতে অতিক্রম কৰ যাত্রাই হৈছে ‘অভিমন্যুৰ’ মূল কাহিনী।
কষ্ট আৰু সততাৰে জীবন নির্বাহ কৰা প্রভাতৰ দবে সাধাৰণ লোকসকল প্রায়ে বিত্তবান আৰু ক্ষমতাশালী লোকসকলৰ কোপদৃষ্টিত শোষিত হয়। সেই জুইত ঘিউ ঢালে আমাৰ শিথিল শাসনতন্ত্ৰৰ অনিয়ম আৰু দুর্নীতি পিষ্ট অমানুহ বোৰে। মহাভাৰতৰ অভিমন্যুৰ দৰেই আপুনি, মই। আমি এই চিৰন্তন বেহু খনত বন্দী। কিন্তু এইবাৰ মহাভাৰত আমি নতুনকৈ লিখিব লাগিব। অপৰাধীক শাস্তি দিবলৈ কুটিলতাৰ হাতোৰি উফৰাই বেহু ফালি ওলাই অহাৰ সক্ষমতা আজিৰ অভিমন্যুৰ আছি। …আৰু এই নতুন মহাভাৰতত ‘অভিমন্যু’ৰ জয় নিশ্চিত।”

–এটা সৰল গল্প। পৰিচালকে কথা প্ৰসংগত কৈছে, সৰলৰৈখিক গতি দিয়া হৈছে। চিনেমাৰ ভাষা, সাহিত্যৰ ভাষাৰ লগতে কাহিনীৰ গতিত গীত ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। (সংগীত: দিগন্ত ভাৰতী, অৰূপজ্যোতি বৰুৱা, ৰাজদ্বীপৰ। গীতিকাৰঃ দিগন্ত ভাৰতী, ৰাজদ্বীপ, অৰূপজ্যোতি বৰুৱা, ৰাহুল গৌতম শৰ্মা। শিল্পীঃ জুবিন গাৰ্গ, পাপন অংগৰাগ মহন্ত, অৰূপজ্যোতি বৰুৱা, ভাস্বতী ভাৰতী, প্ৰিয়ংকা ভৰালী, দীপলিনা ডেকা। কৰিঅ’গ্ৰাফিঃ দীপক দে, প্ৰণৱ ভৰালী।) পৰিচালকৰ সৈতে ইটো-সিটো কথা পতাৰ সময়ত অনুভৱ কৰিছোঁ, গীতৰ বাবে গীত ব্যৱহাৰ কৰা হোৱা নাই। গীতক কাহিনীৰ অংগ কৰা হৈছে, চিনে অলংকাৰলৈ ৰূপান্তৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা হৈছে। সংলাপ, সংগীতৰ লগতে “শব্দ”ৰ প্ৰতিটো দিশতে গুৰুত্ব দিছে পৰিচালকে। শব্দ-সজ্জাঃ অমৃত প্ৰীতম আৰু দেবজিৎ চাংমাইৰ।

–ৰূপালী গল্পটোৰ গতিত মাৰপিটৰ (এক্সনঃ ৰাজেশ কান্নান) প্ৰয়োগো আছে। বজাৰ চিন্তাৰে এক্সন প্ৰয়োগ– আজি কালি অসমীয়া চিনেমাৰ আলিখিত নিয়ম। পৰিচালকৰ মতে, এই চিনেমা খনত এক্সনকো ৰূপালী সৌন্দৰ্যলৈ ৰূপান্তৰ কৰি কাহিনীৰ গতিত ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।

–চিনেমা পৰিচালকৰ সোঁ হাত চিত্ৰগ্ৰহণ কাৰী। এই চিনেমা খনৰ পৰিচালকৰ সোঁ হাত প্ৰদীপ দৈমাৰী। আৰু ভিন্ন দিশত পৰিচালকক সহায় কৰিছে প্ৰতীম খাওন্দ (সম্পাদনা), জ্যোতি শংকৰ ভট্টাচাৰ্য্য (কলা), ভাস্কৰজ্যোতি দত্ত (ৰূপসজ্জা), ধীৰাজ ডেকা (সাজসজ্জা), মনোজ মিশ্ৰ (প্ৰযোজনা নিয়ন্ত্ৰণ), হিমাংশু নাথ (মুখ্য সহকাৰী পৰিচালক), জিতুল ৰাজৱংশী, দেৱাশীষ কলিতা, হিৰক জ্যোতি কলিতা (সহকাৰী পৰিচালক)।
আহিছোঁ– “চৰিত্ৰ”লৈ। মূল চৰিত্ৰ প্রভাত আৰু জ্যোৎস্নাক নিৰ্মাণ কৰিছে কমল লোচন, দীপলিনা ডেকাক লৈ। আন এটা মূল চৰিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰিছে দেৱজিৎ মজুমদাৰক লৈ। অন্যান্য চৰিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰিছে ভগৱৎ প্ৰীতম, ৰাজীৱ গোস্বামী, হিৰন্য ডেকা, অমৃতা গগৈ,অসীম কৃষ্ণ বৰুৱা,জ্বলী লস্কৰ, কৌশিক নাথ, চাংকু নিৰঞ্জন নাথ, শংকৰ ৰাজখোৱা,শ্ৰেয়া বৰঠাকুৰ আদিক লৈ। বিশেষ ভূমিকাঃ জুবিন গাৰ্গ আৰু লিজা (ৰাছিয়ান বেলে ডাঞ্চাৰ)। চিনেমা খনৰ লোকেশনঃ বজালী, গুৱাহাটী, মেঘালয়।

প্রভাত : আৰু তুমি? তুমি কি ভাল পোৱা?
জ্যোৎস্না: মই সূর্যোদয় ভাল পাওঁ…
এইখিনিৰ দৰে একেই ৰঙা… কিন্তু তাত আছে এটা আৰম্ভণি, নতুনৰ প্ৰতিশ্ৰুতি…

।। শুভ মহুৰৎ ।।
অভিমন্যু– ২০২৪ বৰ্ষটোত মহুৰৎ সম্পন্ন হোৱা প্ৰথম খন অসমীয়া চিনেমা। অচিন্ত শংকৰৰ পৰিচালনা। বৰ্ষটোৰ চতুৰ্থ দিনটোত জ্যোতি চিত্ৰবন ফিল্ম ষ্টুডিঅ’ৰ চৌহদত চিনেমা খনৰ শুভ মহুৰৎ সম্পন্ন হয় ভালেমান চিনেকৰ্মী, চিত্ৰ ৰসিকৰ উপস্থিতিত। (কেমেৰাত মাল্য অৰ্পন কৰে চিত্ৰ গ্ৰহণকাৰী-পৰিচালক শিৱানন বৰুৱাই। কেমেৰাৰ চুইচ অ’ন কৰে পৰিচালক, লেখক মঞ্জু বৰাই। ক্লেপ্‌ ষ্টিক দিয়ে অভিনেত্ৰী-পৰিচালক আইমী বৰুৱাই।) পৰিচালক-অভিনেতা ৰাজেশ ভূঞাই নাৰিকল ভঙাৰ পাছতে কমল লোচন-দীপলিনা ডেকাক লৈ নিৰ্দেশ দিয়ে মহুৰৎ শ্বটৰ।

।। পূৰ্বালোকন: থোৰতে ।।
অচিন্ত শংকৰৰ কৰ্মশক্তি, চিনেশক্তি মনত ৰাখি আশা কৰিছোঁ– ‘অভিমন্যু’ হ’ব ‘বজাৰৰ বাবে চিনেমা’; কিন্তু আঁতৰৰ নহব ‘চিনেশিল্পৰ বাবে চিনেকৰ্ম’ৰ। আৰ্থাৎ বিনোদনৰ মাজেৰে চিনেশিল্প উপভোগৰ সুযোগ দিব দৰ্শকক!
আশাৰ আন বুনিয়াদ– অচিন্তৰ ‘প্ৰতিঘাত’। প্ৰথম স্বাধীন পৰিচালনা (feature-length cinema)। চিনেমা খনৰ চৰিত্ৰ নিৰ্মাণ, গল্প কোৱাৰ শৈলী চিত্ৰগৃহত টিকট ক্ৰয় কৰি চিনেমা চোৱা দৰ্শকক (বেছি সংখ্যক। যি সকলে মূলতঃ বিনোদনৰ বাবে চিত্ৰগৃহলৈ আহে) সন্তুষ্ট কৰিব পৰা স্তৰৰ আছিল। ‘চিনেকৰ্ম’ৰ দিশৰ পৰা, কাহিনী নিৰ্মাণ, সংলাপ প্ৰয়োগত স্থানীয় বজাৰত ব্যৱসায়ৰ অভিলেখ (box office collection records) গঢ়া, ভংগ কৰা কেইবা খনো অসমীয়া চিনেমাতকৈ পৰিপাটি আছিল। সন্দেহ নৰখাকৈ ক’ব পাৰি– চিনেমা খনত অমৃতা গগৈক মূল চৰিত্ৰটো নিৰ্মাণ কৰিছিল। চৰিত্ৰটো (তিনিখন জনপ্ৰিয় চিনেমা) ‘মিছন চাইনা’ৰ জুবিন গাৰ্গক লৈ নিৰ্মাণ কৰা চৰিত্ৰটোতকৈ বেছি পৰিপাটি (শক্তিশালী/ powerful character), ‘ৰত্নাকৰ’ত যতীন বৰাক লৈ নিৰ্মাণ কৰা, ‘শ্ৰী ৰঘুপতি’ত ৰবি শৰ্মাক লৈ নিৰ্মাণ কৰা চৰিত্ৰ দুটাতকৈ কম নহয়। চিনেমাত ‘নায়িকা’ক লৈ নিৰ্মাণ কৰা এনে চৰিত্ৰ কম দেখা যায়।
আমি আশা কৰিব পাৰোঁ– ‘অভিমন্যু’ত কমল লোচনক লৈ দৰ্শক চুব পৰা চৰিত্ৰ এটা নিৰ্মাণ কৰিব। সন্দেহ নাই– কমল অভিনয় ক্ষমতা থকা, অভিনয় অধ্যয়ণ থকা অভিনেতা। (কমলৰ লগতে চিনেমা খনত অভিনয় কৰিব– দেৱজিৎ মজুমদাৰ, হিৰণ্য ডেকা, ৰাজীৱ গোস্বামী, দীপলিনা ডেকা, ভগৱত প্ৰীতম, ৰিম্পী দাস আদিয়ে।)
আৰু?
আৰম্ভনীতে উল্লেখ কৰা মহুৰৎ শ্বটৰ সংলাপে ইংগিত দিয়ে, চিনেমা খনৰ সংলাপো পৰিপাটি হ’ব, চিনেমেটিক হ’ব! (শব্দ চিনেমাৰ প্ৰধান অলংকাৰ)