New Assamese film Casetu Nagen, directed by Dhanjit Das, is continuing its second week run at the box office in the cinema halls of Assam. Released on May 11, 2025, the film starts off strong with a very interesting premise set in the remote village of Kachubari. The film builds suspense around a mysterious figure called Nagen and delivers a fairly enjoyable first half. The film employs Tapan Das a narrator who introduces the villages and the quirky individuals living in it. They are all greedy people who have been scammed under a network marketing scheme.

The performances by Siddhartha Mukherjee, Pranami Bora, Himanshu Prasad Das, Atanu Mahanta, Anamika Sarania and others goes well with the feel and demands of the film. But special mention for Amrita Gogoi, who breaks away from her recent string of unimpressive roles in the Chandra Mudoi universe. Veteran actor Atul Pachani also gets a good role in the film as his recent choice of films are not very impressive. There’s also a clever layer of political allegory at play in Casetu Nagen—the village represents an electorate and the scammers are exploitative systems, and Nagen stands as a metaphor for greed. The peppy title track by Kumar Bhabesh and Kool-d is also catchy which works in favour of the film.

However, the film stumbles in its second half. It reveals its central mystery, of who Nagen is, too soon. As a result, it kills the tension and making the rest of the plot feel predictable. Casetu Nagen has too many similarities with Priyadarshan’s Malamaal Weekly—from its themes to its central characters. A rural community driven by greed, misunderstandings, and exaggerated character traits, both the films use a mysterious event (a lottery in Malamaal Weekly, a missing man in Casetu Nagen) as a springboard for chaos. There’s a cruel landlord in Casetu Nagen whereas it’s a landlady in Malamaal Weekly who suppress the villagers. And in Malamaal Weekly too there’s a character who makes a living by selling cow milk mixed with water. So, the similarities are hard to miss.

But unlike its apparent inspiration, Malamaal Weekly, the film fails to develop meaningful subplots. Some stories within the main story of the film could have benefited the film. There are a few strands – a pair of thieves, a love story, etc but they disappear very quickly without any resolution which is why it doesn’t come together well as a whole. Towards, the end the film becomes too loud (a lot of beating and screaming) that it almost gets translated to crass cacophony. The film also fumbles basic continuity by assigning an actor an age that clearly doesn’t match his appearance—making it hard to take the passage of time in the plot seriously.

Moreover, the village feels more like a set than a lived-in space because it is empty and it’s the same people everywhere. Casetu Nagen is a technically sound film with a very enjoyable first half but it falters in its execution towards the climax. It reveals its own mystery instead of letting the characters work through it and find the answers. Which is why even if you are a fan of rural comedies, the second half may leave you wanting more. And this has to said again that Assamese filmmakers are in dire need of some proofreading for the English subtitles of their films. It is a consistent error in all the recently released films and Casetu Nagen also cannot escape from it.

The film clearly warns the audiences against falling for the lure of network marketing schemes, portraying them as scams that can lead to severe financial loss. It uses two characters who explicitly educate the villagers about the dangers of greed—this works as a Public Service Announcement but also feels like the film is giving out its own intentions to the audiences. Nowadays, audiences are smart enough to understand such messages without them being explicitly stated on screen, aren’t they?

In its second week, Casetu Nagen receives significant competition from the new release, Sasanka Samir’s Bhaimon Da which is taking the box office by storm. With Roopak Gogoi’s Rudra coming up in less than two weeks, Casetu Nagen should soon make its way for an OTT release.

‘Prastawana – The Preamble’ is a forthcoming Assamese film that takes its inspiration from the well-known literary work ‘Yatra’ written by the esteemed Dilip Borah, known for his acclaimed novels, short stories, essays and columns. Borah’s fervent storytelling and engaging narratives have enthralled readers from many backgrounds, garnering him extensive acclaim and respect, as well as a loyal following throughout time.

‘Prastawana – The Preamble’ attempts to illustrate how India’s prevailing social and political circumstances influence students’ entrapment within the nation’s intricate political framework. It strives to provide an honest and straightforward portrayal of the harmful impacts of political influences on the educational system, highlighting the underlying atrocities that emerge as a result.

The film functions as a pertinent call to action for contemporary youth, highlighting the essential necessity of vigilance in safeguarding democratic principles. Additionally, it aims to educate this demographic about the fundamental principles of justice, equality, freedom, and brotherhood, which constitute the foundational pillars of our Constitution and have established our status as the largest democracy globally.

‘Prastawana – The Preamble’ is co-directed by Dilip Borah and Manik Roy, with Borah also serving as the producer. A much recognised figure in Assam’s amateur theatre community, Manik Roy founded the Guwahati Shishu Natya Vidyalay in 1998 and has directed many acclaimed and lauded productions for festivals at both state and national levels. ‘Yatra’s intricate narrative and well-developed characters served as a solid foundation for the filmmakers to build upon and create a compelling cinematic experience. The film is anticipated to provide viewers with an engaging cinematic experience that remains faithful to the essence of the original material. The story and screenplay for the movie were written by Dilip Borah himself.

Cinematographed by Bitul Das, the film’s assistant directors are Raj Saikia and Bhaskar Dutta. Renowned film editor A. Sreekar Prasad edited the movie. Arnab Bora serves as the film’s sound designer, while Gulok Saha handles the art direction and Sumon Phukan oversees the costumes. Uttam Deka is the film’s production controller. Two songs in the film were crafted by Satya Ranjan Bhuyan and Hiteswar Ray, who are also responsible for the arrangement and composition of the music. The film stars the versatile actor Tapan Das in the leading role. Paarvee Baruah, Hillol Kumar Pathak, Debajit Mazumdar, Aswini Kumar Bhuyan, Abatosh Bhuyan, Kaushik Nath, RK, Simanta Raj Sarma Kondoli, and Antara GG Choudhury are among the other actors who portray various roles. The recently censored film will further contribute to the ongoing discourse surrounding the intersection of literature and cinema in contemporary culture.

চচিয়েল মিডিয়াত কিছুদিন পূৰ্বৰে পৰা দেখিবলৈ পোৱা এখন পোষ্টাৰে প্ৰত্যেককে আকৰ্ষণ কৰিছিল। চুটি ছবিখনৰ নাম হৈছে ‘ইচ্ছা’। ৰাজ্যৰ ফটোগ্ৰাফী শিক্ষাৰ অন্যতম প্ৰতিষ্ঠান PVTI ৰ বেনাৰত তথা এই প্ৰতিষ্ঠানৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ সহযোগিতাৰে নিৰ্মিত এই চুটি ছবিখন বৰ্তমানেলৈকে মুকলি কৰি দিয়া হোৱা নাই, বিভিন্ন ছবি সমাৰোহত ‘ইচ্ছা’ ক প্ৰেৰণ কৰা হৈছে। মহানগৰীলৈ আহি নগৰৰ জীৱন যাত্ৰাক এবাৰ জীয়াই চাবলৈ প্ৰত্যেকৰে মন যায়, নহয়নে? কিন্তু এই মহানগৰীলৈ অহাৰ পিছত ইয়াৰ ৰমক-জমকে আমাক কেতিয়াবা নিজ আগ্ৰাসনত ল’বলৈ বিচাৰে আৰু ক্ৰমশঃ আমি নিজক পাহৰিবলৈ আৰম্ভ কৰোঁ। এনেধৰণৰ এক কাহিনীকেই লৈ উক্ত চুটি ছবিখন নিৰ্মাণ কৰি উলিওৱা হৈছে। চুটি ছবিখনৰ পৰিচালনা ধনজিৎ দাসৰ লগতে ইয়াত অভিনয় কৰিছে নৱপ্ৰজন্মৰেই আন এগৰাকী জনপ্ৰিয় অভিনেত্ৰী স্বাগতা ভৰালী আৰু জিত বৰাই। চুটি ছবিখনৰ প্ৰযোজনা তপন দাসৰ, পৰিচালনাৰ লগতে চিত্ৰনাট্য আৰু কাহিনী ধনজিৎ দাসৰ নিজৰেই। ‘ইচ্ছা’ চাউণ্ড কৰিছে জনাৰ্দন পাটোৱাৰীয়ে।

উল্লেখ্য যে, চুটি ছবিখনৰ নিৰ্মাণত সহযোগিতা কৰিছে অমিত বিশ্বাস, অংশুমান কলিতা, বিকাশ দে, বনছি চাংগমা, ধনঞ্জয় দে, কৃদিপ মজুমদাৰ, মমী নংগমালী, প্ৰণৱ গাৰ্গ, ঋষভ চৌধুৰী, সাধন শৰ্মা আৰু চাহিন আখতাৰ। চুটি ছবিখনৰ সৈতে জড়িত প্ৰতিগৰাকী ব্যক্তিক ৰূপালীপৰ্দাৰ তৰফৰ পৰা জনাইছোঁ অশেষ শুভকামনা।

মঞ্চত অভিনয় কৰি জনপ্ৰিয় হৈ উঠা তপন দাসে প্ৰথম ছবিত অভিনয় কৰে ১৯৮৪ চনত মুক্তি প্ৰাপ্ত পুলক গগৈ দ্বাৰা পৰিচালিত “সেন্দুৰ” ত। অসমীয়া ছবিৰ সমান্তৰালকৈ তেওঁ ভ্ৰাম্যমাণৰ সৈতেও জড়িত হৈ পৰে আৰু ২০১১ চনত তেওঁ ৰাজতিলক থিয়েটাৰত অভিনয় কৰে।

২০১২ চনত “ৰূপকাৰ বঁটা” লাভ কৰা এই গৰাকী অভিনেতাই প্ৰায় ৩০ খন অসমীয়া ছবি আৰু এখন বঙালী ভাষাৰ ছবিত অভিনয় কৰে। বঙালী ভাষাৰ ছবিখনৰ নাম আছিল “একদিন প্ৰতিদিন”।

এগৰাকী ভ্ৰাম্যমানৰ অভিনেত্ৰীয়ে নিজৰ অভিনয়,পৰিয়াল আৰু প্ৰেমৰ চাকনৈয়াত কেনেদৰে সোমাই পৰিছিল তাকেই দেখুওৱা হৈছে উক্ত ছবিখনত। ঘাত-প্ৰতিঘাত নেওঁচি কেনেদৰে ছবিখনৰ নায়িকা গৰাকী নিজৰ প্ৰেমৰ সৈতে সুখৰ সংসাৰ গঢ়ে তাৰ এক সুন্দৰ উপস্থাপন কৰা হৈছে ছবিখনত।

“আৱৰ্তন” ত অভিনয় কৰিছে মৃদুলা বৰুৱা, তপন দাস, জয়ন্ত দাস, চেতনা দাসৰ লগতে আৱাহন থিয়েটাৰৰ কেইবাগৰাকী অভিনেতা-অভিনেত্ৰীয়ে।

সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ লোক এজনৰ জীৱন কাহিনীৰ ওপৰত নিৰ্মিত কৰা হৈছিল “দীনবন্ধু”। কোনো ধৰণৰ দূনীৰ্তি অথবা ভ্ৰষ্টাছাৰ অবিহনেই নিজৰ আৰ্জিত কিছু ধনৰ লগত ; দুজনী জীয়ৰীক লৈয়ে সুখী পৰিয়াল আছিল চিনেমাখনৰ নায়কৰ ।ডাঙৰ জীয়েকৰ বিয়াত বিয়ৈ ফালৰ সকলো ইচ্ছাত ক্ৰুটি নপৰাকৈ চেষ্টা কৰিছিল নায়ক গৰাকীয়ে। শেষত,তেওঁ নিজৰ বিবাহ তথা ডাঙৰ জীয়েকৰ বিয়াত ইমানেই টকা খৰচ কৰিছিল যে সৰু জীয়েকৰ বিবাহৰ সময়ত তেওঁৰ তলি উদং হৈ পৰিছিল। নায়ক গৰাকী উপায়হীন হয় তেওঁৰ সৰু জীয়েকক তেওঁ এখন চিঠিৰ জৰিয়তে বৰ্ণনা কৰি পলাই যোৱাৰ আদেশ দিছিল। এয়াই আছিল “দীনবন্ধু” ৰ কাহিনীভাগ।

চিনেমাখনত অভিনীত প্ৰত্যেকৰে অভিনয় হৃদয়স্পৰ্শী। চিনেমাখনৰ কাহিনীভাগক এক জীৱন্ত ৰূপত উপস্থাপন কৰিছিল প্ৰত্যেকগৰাকীয়ে। মূল চৰিত্ৰত থকা তপন দাসৰ অভিনয়ৰ চৰ্চা হয়টো বৰ্তমানেও দৰ্শকে কৰিবলৈ বাধ্য।জুবিন গাৰ্গ, প্ৰস্তুতি পৰাশৰ, নিশিতা গোস্বামী, গায়ত্ৰী মহন্ত,অৰুণ নাথকে ধৰি “দীনবন্ধু” তেতিয়াৰ সময়ৰ এখন শ্ৰেষ্ঠ অসমীয়া ছবি বুলিলেও কোনোৱে নুই কৰিব নোৱাৰিব। চিনেমাখনে ২০০৫ চনত “নেশ্বনেল ফিল্ম এৱাৰ্ড ফ’ৰ বেষ্ট ফিছাৰ ফিল্ম” ৰো বঁটা লাভ কৰিছিল।

এগৰাকী ভ্ৰাম্যমানৰ অভিনেত্ৰীয়ে নিজৰ অভিনয়,পৰিয়াল আৰু প্ৰেমৰ চাকনৈয়াত কেনেদৰে সোমাই পৰিছিল তাকেই দেখুওৱা হৈছে উক্ত ছবিখনত। ঘাত-প্ৰতিঘাত নেওঁচি কেনেদৰে ছবিখনৰ নায়িকা গৰাকী নিজৰ প্ৰেমৰ সৈতে সুখৰ সংসাৰ গঢ়ে তাৰ এক সুন্দৰ উপস্থাপন কৰা হৈছে ছবিখনত।

“আৱৰ্তন” ত অভিনয় কৰিছে মৃদুলা বৰুৱা, তপন দাস, জয়ন্ত দাস, চেতনা দাসৰ লগতে আৱাহন থিয়েটাৰৰ কেইবাগৰাকী অভিনেতা-অভিনেত্ৰীয়ে।

সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ লোক এজনৰ জীৱন কাহিনীৰ ওপৰত নিৰ্মিত কৰা হৈছিল “দীনবন্ধু”। কোনো ধৰণৰ দূনীৰ্তি অথবা ভ্ৰষ্টাছাৰ অবিহনেই নিজৰ আৰ্জিত কিছু ধনৰ লগত ; দুজনী জীয়ৰীক লৈয়ে সুখী পৰিয়াল আছিল চিনেমাখনৰ নায়কৰ ।ডাঙৰ জীয়েকৰ বিয়াত বিয়ৈ ফালৰ সকলো ইচ্ছাত ক্ৰুটি নপৰাকৈ চেষ্টা কৰিছিল নায়ক গৰাকীয়ে। শেষত,তেওঁ নিজৰ বিবাহ তথা ডাঙৰ জীয়েকৰ বিয়াত ইমানেই টকা খৰচ কৰিছিল যে সৰু জীয়েকৰ বিবাহৰ সময়ত তেওঁৰ তলি উদং হৈ পৰিছিল। নায়ক গৰাকী উপায়হীন হয় তেওঁৰ সৰু জীয়েকক তেওঁ এখন চিঠিৰ জৰিয়তে বৰ্ণনা কৰি পলাই যোৱাৰ আদেশ দিছিল। এয়াই আছিল “দীনবন্ধু” ৰ কাহিনীভাগ।

চিনেমাখনত অভিনীত প্ৰত্যেকৰে অভিনয় হৃদয়স্পৰ্শী। চিনেমাখনৰ কাহিনীভাগক এক জীৱন্ত ৰূপত উপস্থাপন কৰিছিল প্ৰত্যেকগৰাকীয়ে। মূল চৰিত্ৰত থকা তপন দাসৰ অভিনয়ৰ চৰ্চা হয়টো বৰ্তমানেও দৰ্শকে কৰিবলৈ বাধ্য।জুবিন গাৰ্গ, প্ৰস্তুতি পৰাশৰ, নিশিতা গোস্বামী, গায়ত্ৰী মহন্ত,অৰুণ নাথকে ধৰি “দীনবন্ধু” তেতিয়াৰ সময়ৰ এখন শ্ৰেষ্ঠ অসমীয়া ছবি বুলিলেও কোনোৱে নুই কৰিব নোৱাৰিব। চিনেমাখনে ২০০৫ চনত “নেশ্বনেল ফিল্ম এৱাৰ্ড ফ’ৰ বেষ্ট ফিছাৰ ফিল্ম” ৰো বঁটা লাভ কৰিছিল।